فرهیختگان/ورزش/10 بهمن 97
مترجم بابک سرانیآذر
شکست تلخ فوتبال ایران برابر تیم ملی فوتبال ژاپن همانقدر برای رسانههای داخلی ایران ناباورانه و عجیب بود که برای رسانههای خارجی. مشخص بود ژاپن تیم کوچکی نیست اما قرار بر شکست اینچنینی نبود و حتی بازیکنان ژاپن نیز در پیشبینیهای خود چنین نتیجهای را لحاظ نکرده بودند.
شیطنتهای رسانهای ژاپن البته بعد از عبور از سد ایران نمکی بود بر زخم کهنه بیتجربگی و بیکفایتی در مدیریت رفتاری اما در این فرصت نگارشی، مطبوعات معتبر ژاپن را زیر ذرهبین میگیریم تا نگاهی بیندازیم به بازتاب شکست ایران برابر ژاپن.
«ژاپن تایمز» در گزارش پس از بازی خود آورده است: «ایران روی حادثه گل نخورد بلکه اتفاق رخ داده در گل اول نتیجه یک فرآیند بود، فرآیندی که نشان از پختگی فوتبال ژاپن داشت و شاید بیتجربگی بازیکنان ایران که از چند دقیقه قبل از گل اول مدام با داور بازی درگیری لفظی داشتند و مدام اعتراض میکردند.» «جیساکر توکیو» در گزارشی مصور با اشاره به نبرد تاکتیکی بین دو سرمربی نوشته است: «دو تیم سرگرم جنگ تمامعیار تاکتیکی بودند که ناگهان بازیکنان ایران دست به خودزنی عجیبی زدند. مدام با داور بازی درگیری داشتند و درنهایت ژاپن بهترین استفاده را از این فضا کرد.»
«دوشین اسپورت» در گزارش خود آورده است: «ژاپن حالا دیگر قهرمان است، تیمی که ایران را شکست داده دیگر مشکلی در فینال نخواهد داشت. ایرانیها مطمئن بودند که به فینال میرسند و ژاپن دست به کار بزرگی زد. اکنون دیگر بسیار بدیهی است که باید قهرمان شویم و هیچ بهانهای برای شکست در فینال پذیرفتنی نیست.» «اسپورت نیپون» بر این باور است که ژاپن مقابل ایران مستحق پیروزی بود اما بسیار خوششانس هم بود و اگر بازیکنان ایران اسیر کنش و واکنش با داور نبودند ممکن بود به ژاپن گل بزنند.
«اسپوتسو هوشی» در گزارش احساسی خود به سراغ نمادها رفته و نوشته است: «یوزهای ایرانی از پس ساموراییها بر نیامدند. آنها عالی پیش آمده بودند اما در ایستگاه ژاپن زمینگیر شدند. ایران فوقالعاده بود و شاید رسانههای ایرانی حق داشته باشند که بگویند به خودمان باختیم.»
«فوتبال توکیو» ضمن اشاره به وضعیت تیمهای ملی در جام ملتهای آسیا آورده است: «بدون پرداختن به حواشی بازی نمیشود به روشنی به دلایل پیروزی ژاپن مقابل ایران اشاره کرد. ایران اسیر حاشیهها شده بود از ابتدا با داور بازی بحث میکردند و از جریان منطقی بازی فاصله پیدا کرده بودند. ژاپن خوششانس بود که ایران نگاهی احساسی به این بازی داشت. از طرفی سرمربی ایران از حضور در نیمهنهایی خوشحال بود. تاکید چندباره کیروش بر حضور در نیمهنهایی و رویایی بودن این اتفاق چندان جالب نبود و به سود ما تمام شد.
وب سایت تحلیلی «ژاپن اسپورتک» آورده است: «ژاپن با قدرت راهی فینال شد و اشتباه بزرگ و تاریخی ما این بود که چنین ژاپن باشکوهی را دستکم گرفته بودیم. ای کاش از قبل هم پیشبینی پیروزی را داشتیم و بیهوده فضای ناامیدی را منتشر نمیکردیم. فوتبال ایران خوب پیش آمده بود اما دلیل نمیشد فوتبال خودمان را نادیده بگیریم.»
رسانههای ژاپن در حوزه اجتماعی نیز در این خصوص مطلب منتشر کردند و نوشتند: «پیروزی ژاپن تاثیر زیادی در فضای شاداب جامعه داشت و این شادی را فوتبال به کشور هدیه میدهد. باید قدردان فوتبال باشیم. چقدر باید هزینه کرد تا چنین اتفاق خوبی در جامعه رخ بدهد؟ فوتبال چنین لطفی به جامعه دارد.»
شکست تیم ملی ایران برابر ژاپن حتی برای خوشبینترین رسانههای ژاپنی قابل هضم نبود و سه گل ثبت شده در هیچ پیشبینیای رویت نمیشود. از دید رسانههای عرب زبان نیز پیروزی ژاپن برابر ایران عجیب بود و روحیه بههم ریخته مردان کیروش علت اصلی این ابراز شگفتی است.
فوتبال در ژاپن از سال ۹۲ با انقلابی جدی و تاریخی مواجه شد و مسیری را طی کرد که در آن عقبنشینی نداشت و هر چند آرام اما پیوسته رشد کرد و به بلوغ رسید.