سرش را چسبانده به شیشه ، زل زده به ویترین .
فروشنده مغازه می آید بیرون .
از اخم و حرکات دستش معلوم است؛
می گوید برو اینجاست نایست.
از شیشه جدا می شود . آب دهانش را محکم قورت می دهد.
کیسه سفید دود گرفته اش برمی دارد ؛ می کشد دنبال خودش .
می رود پنجاه متر پایین تر . خم می شود توی سطل زباله .
محتویاتش را زیر و رو می کند.
کشیده می شوم سمت ویترین مغازه.
 پشت شیشه ضیافتی است از انواع خوراکی ها . کنار هم ، آماده؛ بشود نوش جان مشتری .
 فروشنده نزدیک می شود . نگاهم می رود سمت دستش .
 کاغذی می چسباند به شیشه :
عدسی موجود است.
سرمی گردانم پی مرد ، پیدایش کنم.
سطل زباله هست . مرد نیست.
توی شلوغی های گم شده .
صدای اذان بلند می شود.
دنیا با کم و زیادش 800 میلیون گرسنه دارد که  گرسنگی می خورند.
 و باقی، فقط مزه اش را می بینند.
کمپین های حمایت از گرسنگان هست اما کافی نیست.
رنج گرسنگی را باید چشید تا چیستی اش را فهمید.
مثل سانتیاگو هرناندز 28 ساله که یکشنبه روزی، صبحانه اش را خورد و رفت کلیسا. آن روز را تصمیم گرفته بود  روزه بگیرد و این شد آغاز یک پروژه تا صدها نفر تا به او بپیوندند.
روزه بگیرند، دور هم جمع شوند و از تجربیات گرسنگی بگویند.
برای درک گرسنگی و برجسته کردن فقرا ، مارک بیتمن هم نامی آشناست که فعالیت های خیرخواهانه مشابه دارد.
پ . ن : با جستجوی عبارت Fasting for poor and  hungry
موارد بیشتر و اطلاعات کامل تری هست.
 و دیگر اینکه ؛ مارک بیتمن، روزنامه نگار آمریکایی ست، نویسنده و نقاش سابق نیویورک تایمز و  عضو اتحادیه دانشمندان متعهد .