مجموعه دانسته های مردمان هر سرزمینی ، در طول سالیان دراز ، می شود دانش سنتی و بومی همان منطقه که سینه به سینه و نسل به نسل رسیده تا به امروز علم جدید که آمد ، دانش های سنتی هم به عنوان میراثی از فرهنگ و تمدن ؛
در خطر فراموشی نام  صاحبان و نشان صاحبانش قرار گرفت
سازمان جهانی مالکیت فرهنگی ( wipo ) ایجاد شد تا مالکیت فکری دانش های سنتی را از نظر حقوقی ثبت کند .
و چون مالکیت این دانسته ها ، یک درستآورد عمومی ، در طول تاریخ است ، مالکیت آن نیز جمعی ست و به نام همان ملّت و فرهنگشان ثبت می شود .
به طور نمونه ، در صنعت دارویی جهان ، چندین هزار دارو  نوع تولید می شود که از گیاهان دارویی به دست آمده است .
برخی از این گیاهان ، تنها در ایران رشد و نمو می کند
ما 7000 گونه گیاهی داریم که 3000 گونه آن ، مصارف پزشکی و صنعتی دارد
دانش بومی و سنتی اگر به نام ملّتی ، ثبت و ضبط نشود ،
در فرآیند جهانی شدن ، حل می شود و به یغما برده خواهد شد
جمع آوری و پیشنهاد برای ثبت آن ، بر عهده هر متخصص دلسوز و فرهیخته ایرانیست.