موسیقی محلی
برگ های هویت یک سرزمین است
سرزمینی که سراسر ، سرای من است...
سونگی داغ ! ای محبوب من!
کمرگاهت را درختان دغدان پوشانده اند
و ایل های یموت و گوکلان، دشمنانت را به خاک سیاه نشانده اند
گذرگاه های بی شمار در توست و " قزل بایر" دل انگیز و گله گله دامها
که از چشمه های خنکت آب می نوشند
چه علف های رنگارنگ و زیبایی در تو روییده
و چه دره ها که از ایلی به ایل دیگر می رسند
و چه کاروان های صف کشیده ی بی انتهایی
که از جاده ی " نای با دای" می گذرند
برای ییلاق سوی " اویلوق" سرازیر می شویم
با اسب هایمان می تازیم به خلعت هایمان می نازیم
و آنگاه که در " کورایت" خرمن ها انباشته می شوند
سفره هایت پر نان می شود
اما مختوقلی ، دورانی است که از تو دور است
وقتی از ایل خود جدا می شود روزگارش چگونه خواهد گذشت؟
موسیقی محلی ترکمنی
سونگی داغ