وقتی امکاناتی که باید، برای مردم فراهم نمیاریم
نباید توقع داشته باشیم مردم به قوانین اجباری ، عمل کنن!!
مثلا شرایط تردد و توقف در خیابونا ، برای مردم در نظر گرفته نشده
پارکینگ عمومی هم وجود نداره،
پس مردم باید کنار خیابون پارک کنن،
اما حاشیه خیابون پر از تابلوی توقف ممنوعه
و مردم بالاجبار پارک می کنن !!
حتی اگه اژدهای هفت سرم کنار تابلوها بذارن باز مردم پارک میکن!!
چون چاره ای نیست
یعنی قانون و زیر پا میذارن
اولاً ارزش قانون و میاریم پائین
ثانیاً قبح قانون شکنی رو تو ذهن مردم از بین می بریم
و ذهن آماده میشه خودشو متقاعد کنه برای خلاف های بعدی ...
جالب اینجاست که حَسَب قانون ، مردم باید جریمه هم بشن!!
و جالب تر اینجاست که اگه رک و راست به مردم بگیم
در کنار همه ی عوارض و مالیات های دیگه ای که می دید ،
هزینه ی ساخت پارکینگ های عمومی رو هم بپردازید ،
به مراتب رضایتمندانه تر ، پول رو پرداخت می کنن !!
تا جریمه ای که در کمال نارضایتی و بدون اینکه بدونن کجا هزینه می شه ، پرداخت کنن،
اون هم با غضب مأمورین محترمی که سالیانه کلی هزینه می شه تا اخلاق مدار هم باشن!!
شاید اگر مجموع هزینه هایی که بابت جرائم پارک در نقاط توقف ممنوع ،
در طول سال می پردازیم رو روی هم بریزیم ، پول ساخت تعداد زیادی پارکینگ فراهم شه
شاید ...
و البته اگر روی در اتاق های تصمیم گیری ، کاغدی می چسبوندن با این متن :
عقل رسید !!
عقل موجود است !!
اوضاع روزگارمون به از این بود