یکی از حکما پسر را نهی همی کرد از بسیار خوردن
که سیری مردم را رنجور کند. گفت: ای پدر،
گرسنگی خلق را بکشد. نشنیده ای که ظریفان گفته اند: بسیری مردن به که گرسنگی بردن.
گفت : اندازه نگهدار، کلوا واشربو و لا تسرفوا
نه چندان بخور کز دهانت برآید
نه چندان که از ضعف، جانت برآید
گلستان سعدی - باب سوم